دل گویه های زرّین
این سخن ها از دل تنگ آمدست این دل تنگ خانه ی یار من استدل گویه های زرّین
این سخن ها از دل تنگ آمدست این دل تنگ خانه ی یار من استامید
ما دل شکسته ایم......
که به زورق نشسته ایم و
به توفان رهـا گـشته ایـم
ما دل شکسته ایم......
کـاری نـکـرده ایـم
که به گل نشسته ایم
اشکها زدوده ایم، بارها برده ایم......
زخـمـهـا خـورده ایـم
اما، هیچ دلی نشکسته ایم
ما دل شکسته ایم......
در کنج این قفس...
تنها نشسته ایم و...
چشم امید به درگاه تو بسته ایم
ما دل شکسته ایم......
زهرها چشیده ایم، رنجها کشیده ایم...
بارها مرده ایم......
اما هنوز، نومید نگشته ایم......
زرّین - 9/10/86
پدر
دلم خوش بود پدر دارم
که یک سایه به سر دارم
اگر سنگ از هوا بارد
اگر سیل از زمین جوشد
چه غم دارم که کوهی پشت سر دارم
دلم خوش بود پدر دارم
نه سنگی از هوا بارید
نه سیلی از زمین جوشید
که ناگه کوه من، پشت و پناهم را ز دست دادم
شدم تـنـها ، در این مـاتم سرا ، دیگر که را دارم
دلم خوش بود پدر دارم
دلم خوش بود پدر دارم
"روز پدر بر همه پدران مبارک"
زرّین - 13/12/87
جامه
وقـتی فـلک آمـد و ، ارض دار شـد آدمی با جـامه ای ، هـم یـار شـد
کرد به تـن ، هـر دوره یک جـامه ای تـا رود از خانه، به یک خـانه ای
بــدو تــولــد هــمـچــون مَــلـک جامه ای از دُر به تن، یک به یک
سـال رســیــد دَه ، ای هــوشــیـار جامه ای از صـدق و صفا را بیـار
چـونکه گـذشت سالی و بیـسـت یافـته جـامه ای از عــشق و جـفا، بافــته
سال رسید سی، بگوید مرد، یا که زن جـامه ای از رنگ و ریـا پـنـبـه زن
وقـتی کـه عـمـرش، چهــل سـالی شـد جامه اش ، از راستی هم خالی شد
وارد پـنـجــاه کـه شــد لـحــظـه ای فکـری بکرد، دیـد به تـن جـامـه ای
جـامـه ای که، نـیـمی از آن تـار بـود نـیـم دگـر هـم ، بـر او تـار بـود
شـصـت که شـد، او هـمه جـامـه هـا دور بـریـخـت ، پاک شد از کـینه هـا
عـریـان و بی جـامه و بـی عـار شـد در گـذر زنـدگـی ، بـی یـار شـد
رفــت ســفـر، تـا بـجـویــد جـامـه ای جـامـه ای ، بـافـتـه از خـامـه ای
خـامـه مـهــر و وفـا و صــفـا بـافـد از او ، جـامه ی عـشـق خدا
زرّین - 12/1/79
اثر استاد فرشچیان
مسافر
مـن از عـشـایـرم, مـن کـوچ می کنم
چون یک مسافرم, من کوش می کنم
یک کوله بارعشق, دارم به دوش خود
از دوری نگـار, بی خـود شــدم ز خود
فردا اگـر رسـد , روز وصـال گـل
مـسـتانه مـی زنم, پیمانه ای ز مُـل
هـمـچـون کـبـوتـری, با ساز می پـرم
هـم راز گـویـم و , هـم نـاز مـی خـرم
رازم بـه دل بُـود , نـازت بـه دیـده ام
دل داده ام بـه تـو, مهـرت خـریـده ام
در این معامله, مغـبون فقط خداست
دل بی ارزش است, تکه تکه جداست
زرّین - 28/2/85
نقاشی آبرنگ-اثر استاد رضا بدرالسما
سلام
به تو از عاشق دل خسته سلام
به تو از مـرغـک پـابسته سـلام
بـه تـو ای نـور سـلام
به تو از خسته ی این دور سلام
به تو از عـاشق مـهجور سـلام
بـه تـو ای تـکـیـه گـه دور سـلام
به تو ای بوی خوش گل سلام
بـه تـو ای مستی هر مُـل سـلام
بـه تـو ای مــاه سـلام
بـه تـو ای نـور شـبـانـگـاه سـلام
بـه تـو ای یــار سـلام
بـه تـو ای یــار , هـزار بـار سـلام
زرّین - 8/11/81
یاد خدا
آغاز کلام نام خدا باشد و، بس
در فکر و دلم یاد خدا باشد و، بس
این قافله را بین که چه سان می گذرد
سر رشته ی عمر دست خدا باشد و، بس
زرّین - 25/8/86
