دل گویه های زرّین
این سخن ها از دل تنگ آمدست این دل تنگ خانه ی یار من استدل گویه های زرّین
این سخن ها از دل تنگ آمدست این دل تنگ خانه ی یار من استنیاز
تو از عشق بی نیازی و من ، غرق نیازم
تو از مـهـر بـی نـیـازی و من ، غرق نیازم
تو هـرگـز بـه مـعـشـوق نـیـازی نـداری
من آنم ، که هردم ، شب و روز ، غرق نیازم
به شـور و نـشـاط و ، بـه فـکر و خـیـال
به دستی پر از مهر، به فریاد،غرق نیازم
به چـشمـانی عاشـق، به یـک لب پـر از گـل
به یک آسمانی ستاره، به لبخند، غرق نیازم
چـو شـیـدا شـود بـلـبـل از هـجـر گـل
گـل مـن بـیـا و بـبـیـن ، غرق نیازم
به یک دم ، به یک آه ، بسته جان و تنم
تـو جـان مـنـی ، مـن بـه تـو ، غرق نیازم
به اشک و به ابر و ، به شمس و قـمر
به خواب و به رویا ، به باران، غرق نیازم
سـراسـر تـویـی ، لـطـف و شـادی و شـور
خدایا ، به مهر و به عشقت ، به تو ، غرق نیازم
زرّین-24/10/84
